Baanwielrennen

Baanwielrennen: van reling tot Matrix-sensatie

Weet je nog die actiecenes uit de sciencefictionfilm The Matrix, waarin hoofdpersoon Neo tegen de muren op rende? Zo voelde ik me ook aan het einde van de clinic baanwielrennen in Velodrome Amsterdam met Team Cycling Connects People. Wat een kick om hoog in het bovenste deel van de baan te fietsen, alle wetten van zwaartekracht tartend!


Aan mijn ‘The One’-sensatie ging wel het nodige geklungel vooraf, want baanwielrennen is de eerste keer behoorlijk onwennig.

Reling

Dacht je zomaar te kunnen wegrijden op je gehuurde baanfiets? Niks daarvan. De reling is je beste vriend terwijl je inklikt. Wiebelig rijd je weg, snel het remloze stuur met beide handen vast grijpend. De fiets reageert nerveus op de minste beweging. Tijdens het fietsen even snel met één hand langs je gezicht vegen? Je denkt wel twee keer na.

reling baanwielrennen
De reling is je beste vriend aan het begin van de clinic baanwielrennen.
Doortrapper

“Ik moet mijn binnenste pedaal omhoog doen, anders kom ik tegen de grond”, denk je bij je eerste rondjes in de schuine bocht. Maar dat kan natuurlijk niet. Over de positie van je trappers heb jij niets te zeggen. Je fiets is een ‘doortrapper’ met een eigen wil, en jij moet mee.

Wil je stoppen? Geduldig moet je je laten uitdrijven tot wandeltempo. Als een schaatser die voor het eerst in jaren de ijzers weer eens heeft ondergebonden, grijp je de reling weer vast. Gelukkig: je bent overeind gebleven!

Zenuwachtig

Behendigheidsoefeningen moeten meer controle over de fiets opleveren, maar zo voelt het niet. Je zult dus begrijpen dat ik best zenuwachtig ben voor het klapstuk van de clinic: daadwerkelijk wielrennen in de baan. Rechts en links van me doemen de bochten als een muur op. No way dat ik daar ga fietsen!

baanwielrennen slalommen
Om controle te krijgen over de fiets, doen we slalomoefeningen.
De drempel over

Vertrouwen op instructrice Carolien dan maar. Zij stuurt ons eerst een paar rondjes over de ‘Côte d’Azur’. Dit is de blauwe geschilderde, onderste ring van de houten baan die minder steil omhoog loopt. Hier kun je in een laag tempo nog probleemloos fietsen. Wil je hoger in de baan niet wegschuiven, dan moet je minimaal 38 kilometer per uur rijden.

Carolien staat op de baan en bij elk rondje moeten we haar bovenlangs passeren.

Elke keer als mijn baanfiets weer naar beneden rolt, neemt het tempo toe en voel ik de buitenwaartse druk toenemen. Het wordt steeds lastiger om op de smalle blauwe baan te blijven. Naast me lonkt de schuine wand en eindelijk laat ik mijn fiets gaan, ruimer de bocht door, de baan in.

Omdat ik zelf ook schuin in de baan hang, kantelt de wereld voor mijn ogen mee.

Wat een openbaring: dit is helemaal niet eng! Omdat ik zelf ook schuin in de baan hang, kantelt de wereld voor mijn ogen mee. Daardoor lijkt het of ik op een horizontale ondergrond rijd. Heel vertrouwd eigenlijk. En wat is het bevrijdend om eindelijk voluit te kunnen fietsen.

Clinic baanwielrennen
Mijn voorgangster bovenlangs inhalen, valt nog niet mee.
Bovenin de baan

Na een tijdje wordt de afstand tot mijn voorgangster te klein. Wil ik inhalen, dan zal ik bovenin de baan moeten gaan rijden. Ik versnel, stuur naar boven en daar ga ik!

Het is alsof ik op de kermis in de Spin zit die opstijgt. Ik trap mezelf door de bocht heen, ver voor me uit kijken gaat niet makkelijk in met die sterke ronding van de baan. De omgeving in mijn ooghoeken vervaagt tot een streep. Ik voel de luchtweerstand en de opwinding en vreugde: I’m doing it!

Steeds als we een bocht in rijden, kom ik achter haar te liggen.

Maar nu even focussen op de collega-rookie voor me, die ik zou gaan inhalen. Steeds als we een bocht in rijden, kom ik achter haar te liggen. Na doortrappen in de bocht boek ik winst op het lange rechte stuk, waarna zij weer de voorsprong neemt. Dit valt nog niet mee.

Zodra we naast elkaar fietsen, is het bijna net als op de weg. We zouden zo een gesprekje kunnen voeren. Met één groot verschil: ik kijk van bovenaf op haar rug! Ben ik in dit The Matrix beland? Alle wetten van zwaartekracht lijken er ineens niet meer toe te doen. Wat een sensationele gewaarwording is dit.

Ik ben flink buiten adem als ik me na mijn inhaalmanouevre eindelijk naar beneden ‘mag’ laten rollen, van de fast lane terug naar het doorgaande verkeer onderin de baan. Na nog een paar rondjes klinkt alweer het fluitsignaal, de clinic zit erop.

baanwielrennen zijwielrent
Bedankt Team Cycling Connects People voor weer een heerlijke wielerdag!
Nog een keer!

Wat zou ik graag nog eens baanwielrennen, en dan minder schuchter. Een keer proberen te sprinten misschien, of echt aanzetten hoog in die bochten om dat stuweffect optimaal te ervaren. En wat dacht je van een keer helemaal bovenin de baan fietsen? CCP maakt al plannen voor de tweede keer baanwielrennen. I’m in!

Graag wil ik Inge Neijenhuis van Ingefietst.nl bedanken voor de mooie foto’s bij dit verhaal. Inge was ook bij de clinic, lees op haar blog hoe zij het baanwielrennen heeft ervaren. 

 

Janneke Scheepers van Zijwielrent.nl
Janneke Scheepers

Leuk dat je komt kijken! Ik ben Janneke Scheepers, in 2007 begonnen met wielrennen. De sport heeft mijn leven verrijkt en daar vertel ik graag over. Met mijn verhalen wil ik laten zien hoe geweldig het is om te wielrennen, of je nou fietst ter ontspanning of heel fanatiek bent. Ik vind het leuk als je reageert op mijn artikelen. Laat weten wat je denkt!

More Posts

LIV INTRODUCEERT NIEUWE MTB: PIQUE ADVANCED 29

International Women’s Day Ride 2024 in Valkenburg – puur genieten

Inspirerende vrouwen op de fiets by TENUE des Femmes: dit is Antoinette!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Keep up to date

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Follow us

ZijWielrent © 2024