Fietsen in de Pyreneeën: ik ben verkocht

1. Mediterraanse sfeer

Als Bart en ik de snelweg verlaten en dieper de Hautes-Pyrénées binnenrijden, ben ik blij verrast. Waar ik de Alpen vaak wat ‘schraal’ vind met uitgewoonde ski-hotels, grote doorgaande wegen en altijd die kou, laaf ik me in de Pyreneeën aan een gloedvolle mediterraanse sfeer.

Houten chalets kom je hier niet tegen. Wel royale woningen in een Zuid-Europese bouwstijl, zoals de villa in Argeles-Gazost waar we verblijven op uitnodiging van reisorganisatie Tour de Vacance. In het nabijgelegen stadje Saint-Savin bezoeken Bart en ik een middeleeuwse kerk. Daarna zitten we een tijdje bij een fontein op het centrale plein. Heerlijk vind ik dat, als ik fietsen zo kan combineren met ontspanning. Vakantiegevoel pur sang!

De Pyreneeën liggen natuurlijk een stuk zuidelijker dan de Alpen, met meer zonlicht en hogere temperaturen tot gevolg. Ik weet dat het weer hier ook grillig kan zijn en dat je ook in de zomer dik ingepakt op de Tourmalet kunt staan. Het kan er dan zelfs sneeuwen. Zo niet tijdens mijn verblijf. De hele week raak ik geen jasje of vest aan, ook niet in de afdalingen of ’s avonds. Een grote aangename verrassing voor mij als koukleum en zonaanbidder.

2. Ruige, ongerepte natuur

De Pyreneeën hebben een prachtige, ruige natuur. Heel weelderig en groen, bijna subtropisch hier en daar. Vlakbij Argeles-Gazost ligt een onvervalst natuurwonder: drie ‘Cirques’, gigantische amfitheaters van bergwanden die de grens met Spanje vormen. Elk amfitheater heeft zijn eigen pracht.

Het Cirque de Gavarnie is bereikbaar via een grindpad waar je ook met de fiets kunt komen. Je volgt een rivier langs enkele bruggen tot aan een spectaculair bergtableau met watervallen. In de namiddag is dit erg mooi, want dan baadt de granieten cirkel in een gouden licht.

Now I’ve seen it with my own eyes, the Pyrenees are truly magnificent! Thanks @bart.cycles for this photo #gavarnie #pyrenees #pyreneeën #Tourdevacance #cirquedegavarnie #shebeest #wearebasso #bassobike #ZijWielrent #knightcomposites #Womenscycling #womenwhocycle #Vrouwenwielrennen #lovemygarmin #strava #cycleshots

Een bericht gedeeld door Janneke Scheepers (@zijwielrent) op 20 Aug 2017 om 12:05 PDT

Cirque de Troumouse

Ben ik al onder de indruk van Cirque de Gavarnie; het Cirque de Troumouse overtreft alles. Je kunt er helemaal omhoog rijden, wij deden dat met de auto maar het kan ook met de fiets. Het is een doodlopende, smalle weg tussen gigantische berghelllingen door.

Je begeeft je hier op een stukje aarde dat er waarschijnlijk al eeuwen precies zo bij ligt. Je bent werkelijk in de wildernis, in een ongerept berggebied dat normaal gesproken amper begaanbaar is. Er geen bebouwing, op een entree en een restaurant na.

Je bent hier op een ‘geheime’ plek, ver weg van bewoning

Aanvankelijk betreed je een sprookjesachtige vallei met een beekje en watervallen diep in de rotsen. Ga je verder omhoog, helemaal naar het einde van de weg, dan kom je uit bij een krater-achtige kom omringd door een cirkel van bergwanden, begroeid met gras en klaver.

Je bent hier op een ‘geheime’ plek, ver weg van bewoning. Het voelt als een voorrecht om hier te kunnen zijn. Maar vergis je niet; het omliggende berglandschap is ruig en onherbergzaam, bezaaid met rotsblokken zo groot als een huis. Een prachtige ervaring, iets wat je niet wilt missen.

3. Prachtige beklimmingen

Wat de Pyreneeën een fietsparadijs maakt, zijn natuurlijk de prachtige beklimmingen. De bergen zijn er wat grilliger dan in de Alpen, dat een veel ouder, meer afgevlakt gebergte is. Dat levert spectaculaire bergpieken op en pittige, onregelmatige beklimmingen. Ik heb vooral mijn ogen uitgekeken op de Tourmalet vanuit Luz-St-Saveur, de Col de Tentes en natuurlijk de majestueuze Col d’Aubisque.

Tourmalet

Vanuit Luz-St-Saveur is de beklimming van de Tourmalet het mooist, als je het mij vraagt. Vrij vertaald betekent die naam iets zoals ‘verkeerde weg, slechte omweg’ (bron: Klimtijd.nl) maar dat doet deze reus tekort. De weg ligt er goed bij en de klim is prima te doen, als je althans geen moeite hebt met langdurige stukken met een stijgingspercentage van 7 tot 9 procent.

De klim wordt pas echt mooi zodra de haarspeldbochten beginnen. Je zigzagt tussen de koeien door omhoog en het uitzicht wordt steeds mooier. Het mooist zijn de laatste paar kilometers, als de weg langs de bergwand loopt. Al klimmend kijk je recht de diepe vallei in, omgrensd door bergpieken.

Col d’Aubisque

De Col d’Aubisque is de mooiste klim die ik heb gedaan in de Pyreneeën. Voordat je ‘m bereikt, moet je eerst de Col de Soulor bedwingen. Die is nog niet zo makkelijk, met lange stukken van 7 à 8 procent. De ruige toppen in de verte bieden al een voorproefje van wat komen gaat.

Na deze eerste col volgt een korte afdaling naar de Col d’Aubisque. En ineens krijg je een dosis natuurgeweld over je uitgestort. Je fietst over een nietig weggetje dat is uitgehakt in een hele steile rotswand, met direct naast je een gigantische afgrond. Je passeert twee tunneltjes die in de berg zijn uitgehouwen, deze deden mij denken aan Combe Leval in Vercors. De grootsheid van de natuur is indrukwekkend, ik had opnieuw het gevoel bevoorrecht te zijn om hier te fietsen.

Op de top staan drie enorme fietsen in de kleuren van de truien uit de Tour de France, toepasselijk aangezien deze col bijna elk jaar in het parcours zit. Een legendarische klim en een ongelooflijke natuurpracht.

Col de Tentes

Col de Tentes is een minder bekende klim maar daardoor niet minder de moeite waard. De aanloop er naartoe vanuit Argeles-Gazost is schitterend: een milde klim langs een brede bergrivier, helemaal naar Gavarnie toe (waar je en passant het hierboven genoemde Cirque de Gavarnie kunt meepikken). Van daaruit begint Col de Tentes en ga je serieus klimmen.

In wat voor landschap kom je hier terecht! Enorme berghellingen begroeid met gras en struiken, afgewisseld met witte rotsen. Het is er afgelegen en stil. De omgeving deed me denken aan de Galibier: ruig, ongerept. Je komt tijdens het klimmen ongetwijfeld wat schapen tegen, slapend langs de weg of onverwachts het asfalt op hoppend. Vergeet op de top niet over het randje het ravijn in te kijken.

Terug naar de Pyreneeën

Dit was mijn kennismaking met de Pyreneeën en dan was ik er nog maar een week! Als afsluiter fietste ik de Marmotte Pyreneeën, een schitterende cyclo met de Tourmalet als hoogtepunt.

Ik ben ontzettend enthousiast over dit gebied en ga dus zeker terug. Misschien fiets ik volgend jaar wel de ‘Pyreneeën kust naar kust tocht’, van de Atlantische Oceaan naar de Middellandse Zee. Dat lijkt me fantastisch. Ik kan de Pyreneeën echt aan iedereen aanraden. Ga er zeker eens naartoe!