Team Zijwielrent.nl beleeft fietsgeluk tijdens AGR 2016

Met ruim vijftig fietsers sterk verscheen Team Zijwielrent.nl aan de start van de AGR 2016. Wie wilde, kon om 7:45 uur naar het verzamelpunt komen recht tegenover de Amstel Gold Race Xperience in Valkenburg.

Zo’n vijftien leden van Team Zijwielrent.nl stonden er met blinkend gepoetste racefietsen klaar voor vertrek. Een deel kende ik al van de recente kennismakingsrit, anderen alleen van Facebook en Twitter.

Van tevoren was afgesproken dat ieder zijn of haar eigen tempo zou rijden. Samen uit, samen thuis is lastig tijdens een massa-evenement als dit.

Helmenzee

Want ja, de AGR is massaal. Ik merkte pas echt hoe grootschalig het evenement is bij het ophalen van de startbewijzen. Voor de verdeling van de duizenden startbordjes was in het souterrain van de Amstel Gold Race Xperience een complete sporthal ingericht.

En dan die bonte helmenzee bij de start! Schuifelend naderden we de gele Amstel-boog. Van te voren had ik al besloten me gewoon neer te leggen bij het gedrang. Mijn doel voor deze dag was: genieten van de gezelligheid en mezelf vooral niet te druk maken.

De eerste dertig kilometer bleef het team nog bij elkaar maar al gauw ontstonden kleinere groepjes. Grappig genoeg kwamen we elkaar toch steeds weer tegen: bij de fouragestops, door een klapband of na een tijdje geschuild te hebben (want regen en hagel bleven ons niet bespaard zaterdag). Uiteindelijk fiets je allemaal toch relatief dicht bij elkaar.

In alle drukte profiteer je van de slipstream van de grote groepen voor je.

De 150 kilometer gingen mij redelijk makkelijk af, met name doordat ik me heel rustig hield. In alle drukte kun je toch amper doorfietsen en je profiteert van de slipstream van de grote groepen voor je. Een groot deel van het parcours van de AGR, vooral het eerste deel, is bovendien mild met makkelijke klimmetjes.

Klaar voor het echte werk

Pas bij 70 kilometer begon ik mijn benen een beetje te voelen. Toch had ik nog kracht genoeg over voor het ‘echte werk’, het bekende venijn in de staart van de AGR.

De Kruisberg, de Eyserbosweg, de Fromberg en de Keutenberg, ze zitten allemaal in het laatste deel van de route, als je er al honderd kilometer op hebt zitten. Met helemaal op het einde de Cauberg. Doordat ik me had gespaard, kon ik extra genieten van de beklimmingen.

22% op de Keutenberg

Van tevoren was ik gewaarschuwd voor de jaarlijkse opstopping bij de Keutenberg. Maar daar heb ik tijdens deze AGR niets van gemerkt. Een stukje van tevoren werd de stroom wielrenners even tegengehouden om over te steken. Daardoor was het minder druk en had ik ruimte genoeg om de beruchte 22% van de Keutenberg het hoofd te bieden.

Het eerste steile stuk heb ik op de pedalen gestaan, dat vind ik de makkelijkste manier. Vanuit mijn ooghoeken zag ik het publiek langs de kant. Erg leuk om tijdens het klimmen aangemoedigd te worden, het helpt echt! Al was het maar omdat je extra je best wilt doen voor de mensen die de moeite hebben genomen om te komen kijken.

Hoge velgen die je zoevend passeren op een klim van 10%

Wat mij vooral opviel aan de AGR: wat een sfeer! Vrijdagavond al maar ook zaterdag tijdens de tocht. Veel gezelligheid en geklets en een bonte verzameling fietsers, alles door elkaar, mannen, vrouwen, snelle jongens, senioren en er fietsten zelfs een paar kinderen tussen.

En wat een materiaal hebben sommige fietsers bij zich, je kijkt je ogen uit. Van nostalgisch staal tot tijdritmonsters van duizenden euro’s. Hoge velgen die je zoevend passeren, op een klim van 10%!

Opletten geblazen

Maar ook wielrenners die ineens in de remmen knijpen, je van rechts passeren of afstappen. Je moet erop bedacht zijn, het is de hele dag opletten geblazen. Als je maar rekening houdt met elkaar, is er weinig aan de hand. Ik heb weinig irritatie bemerkt tussen fietsers onderling.

Ik vond de AGR ook subliem georganiseerd, van de stuurbordjes en informatie tot de wegregelaars op ieder kruispunt, de fouragepunten en het gezellige festival na afloop: niets op aan te merken. Het is gewoon een fantastisch fietsfeest.

Terugkijkend zijn dit mijn Amstel Gold Race hoogte- en dieptepunten (want die waren er ook):

Dieptepunten

• Onderaan een afdaling schrokken we enorm, er lag een wielrenner op de grond door een botsing met een kat. Schokkend om te zien. Via Twitter heb ik begrepen dat er een ambulance is gebeld. Hopelijk gaat het goed met de fietser, de kat heeft het helaas niet overleefd.
• We bleven stug doorfietsen toen het begon te regenen en later ook nog hagelen (want: dat vonden we heldhaftig), waardoor we al gauw doorweekt waren en het ijskoud kregen. Bart had zulke koude handen, dat schakelen niet meer ging. Gelukkig ging het weer beter toen de zon erbij kwam. De Kruisberg hielp ook :).

En de hoogtepunten

• Ontmoeting met Team Zijwielrent.nl: zo leuk om eens de gezichten die je alleen kent van social media, in het echt te zien!
• Afdalen op de Gulperweg: ik was stiekem best opgelucht toen ik ontdekte dat ik die 14% niet op hoefde, maar af mocht.
• Klimmen op de ‘steile 3’: de Kruisweg, Eyserbosweg en Keutenberg: een fijne uitdaging als je nog kracht in je benen hebt.
• De Cauberg beklimmen gevolgd door het laatste stuk tot de finish, met spandoeken aan weerszijden en aangemoedigd door het publiek. Genieten!
• Feest na afloop op het festival samen met Team Zijwielrent.nl. Gaaf om iedereen zo trots en opgetogen te zien, ieder met zijn eigen avontuur. Om verhalen uit te wisselen en elkaar te feliciteren met de prestatie. Geweldig om zo de tocht af te kunnen sluiten.

Kijken hoe de profs het doen

De dag na de tourtocht zijn we met een kleine afvaardiging van Team Zijwielrent.nl op Camerig live gaan kijken hoe de profs het doen. En eerlijk is eerlijk: het is toch wel fijn te zien dat ook zij moeite hebben met een klim als de Kruisberg. Maar diep respect voor hoe zij die zo bekende Limburgse heuvels op knallen. Je weet weer even waar je staat als recreant.

Afgezwaaid

Na het zien van de finale op tv in Restaurant Rozenhof op Camerig was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Met de belofte om snel weer samen te gaan fietsen, hebben we afgezwaaid.

Dit weekend voelde als een minivakantie. Zo bijzonder hoe fietsen kan verbinden. Bedankt AGR-organisatie voor de prachtige tocht. En alle leden van Team Zijwielrent.nl: dank jullie wel voor de gezelligheid en het enthousiasme. Ik ben weer een mooie fietsherinnering rijker!