Van frame tot racefiets: fotoreportage Ridley fabriek

Op het programma staan: een testrit op een Ridley racefiets, een rondleiding door de fabriek en een bezoekje aan de showroom. Profrenster Isabelle Beckers van Lotto Soudal Ladies staat me bij de ingang van de fabriek al op te wachten voor de testrit. Ook oprichter Jochim Aerts komt even kennismaken.

Voor mij is een Ridley Fenix klaargezet, het endurance model van Ridley. Een van hun monteurs heeft de fiets perfect voor me op maat gemaakt aan de hand van de gegevens van mijn bikefit. Zo zal ik de racefiets extra goed kunnen vergelijken met mijn eigen Trek Madone 3.1. Dit wordt mijn kennismaking met elektrisch schakelen!

Trainingsgebied van Isabelle

Isabelle kent de omgeving van Paal-Beringen goed. Ze komt uit de buurt en traint hier dagelijks. Ze leidt me naar een breed kanaal en daar ligt een fietspad recht voor ons uitgestrekt. Wat een fietsparadijs! Voor een tijdritspecialiste als Isabelle is dit het perfecte trainingsgebied.

Isabelle Beckers neemt me mee voor een prachtig rondje in de omgeving Paal-Beringen, de achtertuin van Ridley.

Ik ben dankbaar dat Isabelle een rustig tempo aanhoudt – ze is net terug van een trainingsstage op Mallorca – want met mijn winterconditie heb ik weinig in te brengen.

Het is leuk om de 33-jarige renster te horen vertellen over hoe ze drie jaar geleden vanuit de triatlon het vrouwenwielrennen is ingerold, en over haar eerste harde jaren als prof. “Ik heb enorm afgezien”, klinkt het eerlijk.

Dit wordt mijn kennismaking met elektrisch schakelen!

Ondertussen heb ik mijn handen vol aan mijn Ridley Fenix, die is uitgerust met een Campagnolo groepsset. Tijdens een klimmetje schakel ik terug… om alleen maar zwaarder te trappen? Hé, ik schakel de verkeerde kant op! Ik kan er tijdens dit korte rondje niet aan wennen.

Het elektrisch schakelen is wel fantastisch: één tikje en de ketting ligt perfect op zijn plek. Geweldig. Ook merk ik dat ik met de Fenix nauwkeuriger en scherper stuur. Het is voor het eerst sinds 2012 dat ik op een andere racefiets zit. “Als je dan vreemdgaat, kun je het maar beter meteen goed doen”, denk ik.

Ik vind elektrisch schakelen absoluut de moeite waard en zou er ook geld voor over hebben, maar dan wel met Shimano Di2 graag.

Een van de monteurs bij Ridley maakt mijn testfiets, een Fenix, perfect op maat aan de hand van de gegevens van mijn bikefit.

Terug aangekomen bij de fabriek laat ik mijn Fenix, vol modder, een beetje schuldbewust achter in de hal. Een fijn cadeautje voor wie hem dan ook mag gaan schoonmaken.

De bevallige Ridley Jane heb ik al gespot.

Na een douche eten we een broodje in de showroom – waar een ploeg glimmende racefietsen naar me staat te knipogen. De bevallige Ridley Jane heb ik al gespot. Maar een nadere inspectie zal nog even moeten wachten.

Eerst krijg ik een rondleiding door de fabriek van Maarten Put, marketing/PR-medewerker. Samen zullen we de reis van het frame gaan volgen – van frame tot racemonster.

Carbon frames uit China, enkel uitgevoerd met een basiscoating. Deze wordt in de Ridley fabriek eerst opgeruwd alvorens er lak op gaat.

Frame recht uit de doos

Maarten windt er geen doekjes om dat de frames van Ridley racefietsen uit China komen. In het gigantische magazijn van de fietsenbouwer staan 18.000 frames te wachten om omgetoverd te worden tot racefiets.

De meeste frames worden kant-en-klaar gespoten geleverd vanuit China of Moldavië. Een kleiner deel wordt in custom kleuren bij Ridley zelf gespoten.

Behalve 18.000 frames bevat het magazijn van Ridley ook grote hoeveelheden onderdelen voor de assemblage van de racefietsen.

Prints op het frame

Bij Ridley kun je de kleuren van je racefiets zelf kiezen via de website. De graphics op de frames worden met behulp van sjablonen aangebracht.

Sjablonen voor graphics worden bij Ridley ter plaatse uitgesneden.

Lak spuiten

Nadat een frame in de basislak is gezet, wordt het sjabloon op het frame geplakt. Vervolgens spuit een medewerker er lak in de gewenste kleur overheen. Na het drogen worden de stickers met de hand afgepeld, waarna een haarscherpe graphic overblijft.

Na het afpellen van het sjabloon blijft een haarscherpe graphic op het frame over.

Kleurverloop in de lak

Voor een meerkleurige print wordt zo’n sjabloon soms wel vier tot vijf keer opnieuw aangebracht en elke keer met een andere kleur bespoten.

Ridley is gespecialiseerd in custom lak voor je racefietsframe.

Frames met retro-look

Hieronder zie je een groep Ridley frames met retro-look. Let eens op de driekleurige streepjes in het witte vlak. Deze streepjes zijn gemaakt met behulp van een methode die het beste te vergelijken valt met de plakplaatjes voor nep-tattoos op je arm. Een kostbare methode die enkel wordt toegepast voor kleine grafische elementen.

Frames met retro-design. Deze worden naar keuze glanzend of mat gevernist.

Trend: aardse kleuren

Ridley is van oorsprong gespecialiseerd in het lakken van fietsen, en daar zijn ze nog steeds erg goed in. Bekijk de handgespoten frames hieronder maar eens, schitterend!

Oh ja, tip voor de trendwatchers: volgens Maarten Put worden ‘aardse kleuren’ zoals het bronskleurige frame hieronder, maar ook koper, grijs, bruin of roestrood, de modekleuren voor urban en fitness fietsen in 2018.

Prachtige voorbeelden van custom aflakken van frames.

Vernislaag

De gelakte frames krijgen tot slot een matte of glanzende vernislaag. Hierna gaan de frames de oven in. Carbon wordt gebakken op 70 graden Celsius (natlak), aluminium op 200 graden Celsius (poedercoating).

Als laatste stap worden de boutjes, wielen, kabels, het stuur en andere onderdelen op de frames gemonteerd. Met als resultaat de pittige racefietsen waar Ridley bekend om staat.

Deze racefietsen staan klaar om opgestuurd te worden naar de gelukkige winnaars van een winactie.

Windtunnel

Voor het laatste deel van de rondleiding wandelen Maarten en ik naar een grote hal pal naast de fabriek. Als ik de ruimte binnenstap, klinkt een zacht gezoem. Ik zie een enorm gevaarte, glad gestuct en voorzien van rode LED-verlichting. Het geheel doet mij denken aan een enorm modern kunstwerk.

De windtunnel is nu niet actief, maar zojuist werden er in het binnenste nog windsnelheden tot 108 kilometer per uur gehaald. Aan de achterkant draait gestaag een viertal ventilatoren.

De 35 meter lange windtunnel doet denken aan een enorm modern kunstwerk.

De windtunnel is met subsidiesteun gebouwd door FBV (Flanders Bike Valley), een groep van Vlaamse bedrijven waaronder Ridley, Bioracer en Lazer.

Mensen onderschatten het belang van aerodynamica.

In de windtunnel worden racefietsen getest. Dankzij de draaischijf kan ook het effect van zijwind op bijvoorbeeld hoge velgen worden gemeten.

Naast fietsfabrikanten maken profrenners dankbaar gebruik van de windtunnel. Volgens Maarten kan met de juiste houding, helm, kleding en fiets een gemiddelde winst van 35 Watt worden behaald. “Mensen onderschatten het belang van aerodynamica.”

Hij verwacht dat ook fanatieke hobbyisten over niet al te lange tijd gebruik zullen gaan maken van de windtunnel. “Denk maar aan triatleten en fanatieke wedstrijdrenners.” De windtunnel wordt weer geactiveerd en al gauw kan ik hem niet meer verstaan.

In de testruimte van de windtunnel worden windsnelheden tot 108 kilometer per uur gehaald.

Aero racefiets Ridley Jane

Dan is het tijd voor de laatste stop: de showroom! De Ridley Jane, gelanceerd in de zomer van 2016, staat nog steeds naar me te lonken.

Deze enorm gave damesracefiets is eigenlijk een Noah, dé aerodynamische racefiets van Ridley. Het frame is exact hetzelfde maar de onderdelen zijn anders: een kortere stuurpen, zero-offset zadelpen, smaller stuur, dameszadel en kortere cranks. En de kleuren natuurlijk.

Prachtig spuitwerk op het aeor frame van de Ridley Jane

Damesgeometrie onzin

De frames van Ridley damesracefietsen hebben dus geen aangepaste geometrie. Daar wil ik graag meer over weten. Terwijl andere merken juist stellen dat vrouwen wel een andere geometrie nodig hebben, vanwaar deze keuze van Ridley?

“In het verleden hebben we wel damesframes gehad, maar de dames van Lotto Soudal Ladies wilden er niet mee rijden”, vertelt Maarten. Isabelle Beckers valt hem bij. Ook zij ziet de logica van een damesgeometrie niet in. Net als haar teamgenoten rijdt zij op een Ridley Fenix, een herenmodel.

Maarten: “Ieder mens is verschillend. Je hebt mannen die gebaat zijn bij een korter frame en vrouwen die gebaat zijn bij een langer frame. Ook je voorkeur speelt mee. En dan zou je een aparte damesgeometrie willen maken? Dat is toch onzin.”

Discussie met Isabelle en Maarten over een speciale geometrie voor dames.

Een lekker eigenwijze visie van een fabrikant die het vrouwenwielrennen echt serieus neemt, dat mag ik wel. Helaas is niet elke waarheid leuk om te horen, want de Ridley Jane, die ik stiekem toch wel op het oog had als opvolger van mijn Trek Madone, is volgens Isabelle en Maarten echt geen goede keuze voor mij.

De Ridley Jane is geen goede keuze voor mij. Een kleine teleurstelling.

Dit racemonster is goed om koersen van twee uur mee te rijden. Geen dagenlange duurtochten zoals The Ride. Dan past een Liz, het endurance model van Ridley, beter bij mij. Een kleine teleurstelling maar ik ben blij met dit eerlijke advies.

Uiteindelijk ben ik een hele dag bij Ridley geweest, de moeite waard dus.

Eerlijk en vooruitstrevend

Het schemert alweer als de dag erop zit. De parkeerplaats is bijna leeg, het personeel is al naar huis voor Kerstavond. Toch hebben Maarten en Isabelle alle tijd voor me genomen en me met trots de fabriek en fietsen laten zien. Op de parkeerplaats zwaait oprichter Jochim me nog uit.

Mijn indruk van Ridley Bikes: een toegankelijk, eerlijk en vooruitstrevend bedrijf. Ik ben blij dat ze het vrouwenwielrennen vol omarmd hebben en vooral heel serieus nemen. Dat ze vooral lekker eigenwijs mogen blijven.

Bedankt Maarten en Isabelle voor de gastvrijheid en de leuke rondleiding!