INSPIRERENDE VROUWEN OP DE FIETS BY TENUE DES FEMMES: DIT IS CARO!
Verhalen van inspirerende vrouwen op de fiets. TENUE des Femmes deelt ze iedere maand met jullie. Vandaag stellen we voor: Caro Derkx
lees ook: INSPIRERENDE VROUWEN OP DE FIETS BY TENUE DES FEMMES: DIT IS DAPHNE!
Van Podium tot Pedalen
Caro Derkx, een enthousiaste creatieve Amsterdamse van 28 lentes jong. Momenteel schittert ze in de theaters met de voorstelling “Haar in de Wind”, een samenwerking met niemand minder dan goede vriend Wilfried de Jong.Deze veelzijdige dame heeft al een indrukwekkend repertoire opgebouwd, met verschillende theaterproducties die haar naam sieren. Maar Caro is meer dan theatermaker. Naast haar acteerkunsten werkt ze aan een eigen boek. En alsof dat nog niet genoeg is, is Caro ook een fervent fietser.
* Tekst gaat verder onder de foto *
Vrijheid op twee wielen
Hoe is het fietsen op haar pad gekomen? “ Het begon allemaal twee jaar geleden“, vertelt ze, “toen Wilfried (de Jong) haar op een fiets zette tijdens een voorstelling in Limburg.” In de pauze bij het repeteren nam hij haar mee voor een rondje. Uiteindelijk is ze in corona periode echt overstag gegaan en heeft ze zelf een fiets gekocht.
Vervolgens reed ze anderhalf jaar lang hetzelfde rondje, bang voor het onverwachte dat op haar pad zou kunnen kruisen. Ze kwam regelmatig te val door te laat uit haar pedalen te klikken, en had een bijna ongeluk (?). Toch krabbelde ze weer op haar fiets, omdat ze wist dat ze anders nooit meer haar angst zou overwinnen.
Inmiddels kan je je bijna geen betere fiets ambassadeur voorstellen. Ze heeft het fietsen nodig om zich vrij te voelen. Het meest gelukkig is ze wanneer ze alleen op de fiets zit. Het gevoel van de wind door je haren, de leegte in je hoofd, de onafhankelijkheid die je voelt bij elke trap. Het is een heerlijke afwisseling met het ‘in haar hoofd zitten’, wat ze al zo veel doet.
Van fiets-etiquette
“Ze houd van fietsen, niet perse van wielrennen”, zo legt ze uit. Ze kijkt het af en toe, maar dat is meer omdat anderen het kijken. Fietsmores zijn haar ook niet echt bekend. In het begin had ze zelfs een bel en een reflector op haar fiets, zonder iets te weten van de zogenaamde fiets-etiquette. Daar moet ze nog steeds niet heel veel van hebben, maar de bel en reflector zijn er inmiddels wel van af. ”Misschien ben ik ook wel steeds meer zo’n snob geworden”, lacht ze.
Inmiddels fietst ze ook niet alleen maar hetzelfde rondje. Ze vind het juist leuk om nieuwe plekken te ontdekken.
Hoogtepunt
En vorig jaar was er een nieuwe mijlpaal: ze heeft een berg bedwongen! De Galibier in Frankrijk was een ware belevenis, een ervaring die ze koestert. Het beklimmen van een berg is een totaal andere dimensie dan het fietsrondje vanuit huis. “Als je even niet oplet in de stad, knal je tegen een boom”, grapt ze.
Ze geniet ook van de “andere vorm van concentratie’ die het bergbeklimmen met zich meebrengt. Het biedt haar de ruimte om even weg te dromen, met je eigen gedachten te zijn in plaats van continu opletten. Een fietsdroom heeft ze ook: de Stelvio beklimmen, een majestueuze berg in Italië. Nog uitdagender dan de Galibier, nog een stukje verder haar grenzen verleggen.
Googelen naar vrouwen en wielrennen
In haar voorstelling noemt ze met trots een aantal vrouwen die fietsgeschiedenis hebben geschreven. Hoe ze die vrouwen heeft geselecteerd? “Simpelweg door te googlen naar vrouwen en wielrennen”, zo legt ze uit. Vrouwelijke rolmodellen in het fietsen heeft ze nog niet. “Maar misschien ik heb me er nog niet genoeg in verdiept” voegt ze er nadenkend aan toe.
Caro laat zich graag inspireren door een bonte verzameling van mensen. Allereerst is daar Wilfried, die ze bewondert om zijn ja-zeggen. Het vermogen om zonder aarzeling het leven tegemoet te treden, is iets waar ze naar streeft, al zit dat niet van nature in haar aard. Verder kijkt ze op naar een icoon als Virginia Woolf, die niet alleen de positie van vrouwen in de samenleving belichtte, maar tevens beschouwd kan worden als de meest vooraanstaande schrijver van haar tijd, of naar Grayson Perry, een Britse documentairemaker.
Fietsen tussen het schrijven door
Op welk moment van de dag ze het liefst op de fiets zit? Eigenlijk kent ze meerdere momenten waarop ze graag fietst. Tussen het werken door is het een welkome afwisseling. De ochtend schrijft ze graag, waarna op haar fiets stapt voor een rondje, om vervolgens weer met hernieuwde focus en inspiratie terug te keren naar haar werk.
Hoewel ze momenteel nog tot 12 mei in haar voorstelling zit, kijkt ze stiekem wel uit naar de periode erna. Op dagen dat ze optreedt, komt de fiets even op de tweede plaats, want ze wil genoeg energie overhouden voor de avond. Maar ze verheugt zich erop om straks weer volledige vrijheid te ervaren en een rondje te kunnen maken wanneer ze dat wilt.
Correctie: ze houdt ( met dt) van fietsen.
Schandalig dat de bel van haar fiets af is! Iedere trimmer hoort een bel op zijn fiets te hebben! Je moet fietsers kunnen waarschuwen dat je eraan komt of dat je wilt passeren. Vaak schrik je je rot als er iemand onaangekondigd passeert!
Dit is echt het slechte voorbeeld geven! Dus Caro: zet die bel erop! Je fietst er heus niet minder snel door!
Inderdaad schandalig, geen bel! Ik stel een jaar eenzame opsluiting voor. Maar dan wel bij mij in de slaapkamer… Wat een leuke vrouw zeg!