Fietsverhalen

ZijVertelt: Astrid op weg naar The Ride 2024 | Why Tell Me Why

Zondag 12 mei, 2024. Niet alleen is het moederdag, maar ook een dag in het teken van The Ride. Waren alle eerdere informatie avonden enkel online te volgen, nu is het tijd voor een fysieke bijeenkomst.  Leuk om vandaag wat sfeer te proeven en mede deelnemers – of zo je wilt lotgenoten 😉 – te ontmoeten. We nemen even een kijkje bij de proefopstellingen van de aangeboden camping pakketten, waarbij onze interesse vooral uit gaat naar de glamping opstelling. Deze The Ride editie pakken we namelijk eens goed uit voor ons zelf. Lagen we in 2018 nog opgevouwen in een koepeltentje op dunne opblaasbare matjes, deze editie gaan we voor een fijne upgrade; Een luxe tent waarin we met gemak kunnen staan, slapen we op comfortabele veldbedjes, hebben we onze eigen stroomvoorziening, een set campingstoelen, een kacheltje en een eigen wasrekje. Wat een weelde! 

lees ook: Op weg naar The Ride 2024 | TwijfelkontOp weg naar The Ride 2024 | Carnaval vs The Ride

Met de neus op de feiten

Na de tentinspectie worden we naar de plenaire zaal gedirigeerd, waar we door de kopstukken van The Ride organisatie worden getrakteerd op een boeiende presentatie. Het dagprogramma wordt uit de doeken gedaan (auw, wekkertje zal iedere ochtend om omstreeks 06.00 uur afgaan), logistieke zaken worden besproken én de acht af te leggen etappes worden nog eens nauwkeurig onder de loep genomen. Dat laatste zorgt in de zaal voor een menig oeh en ah. De cijfertjes liegen er niet om!  De eerste drie etappes moet er steeds minimaal 3.000 meter worden geklommen, waarna in etappe vier de 3.000 meter zo goed als wordt aangetikt. De vijfde etappe mogen we bijna 3.500 hoogtemeters overwinnen. En oh ja, tussendoor staat er nog ergens een etappe van ruim 200 kilometer op het menu. De laatste drie etappes lijken kinderspel met elk zo’n 2.000 hoogtemeters. Met de nadruk op lijken

Why Tell Me Why 

In de auto op de terugweg kijken wederhelft en ik elkaar eens aan en spreken onze gedachtes uit. Waarom wilden we ook alweer meedoen aan The Ride? Want het is toch eigenlijk best gekkenwerk?!  Acht zware bergetappes fietsen, slapen in tentjes en douchen en sanitaire stops in toiletgebouwen die vaak net iets te ver van jouw tentenveld liggen. En tóch zijn er redenen te over waarom we maar al te graag mee doen. Een kleine opsomming:

  • We zijn niet vies van een sportieve uitdaging;
  • We zijn benieuwd hoe het ons zal vergaan ten opzichte van de 2018 editie van The Ride;
  • We houden van een (trainings)stok achter de deur;
  • We houden van fietsen in de bergen;
  • We vinden het super mooi dat we de fietshobby delen en we samen toeleven naar het event én samen deelnemen;
  • We kijken uit naar het ontmoeten van voor ons nu nog volstrekt onbekenden;
  • We kijken uit naar een ruim week vertoeven in de oh zo aangename The Ride bubble; 
  • En, last but not least, we kijken uit naar het finishen! 
De hoogtemeters en kilometers in een handig overzichtje. Slik….

Countdown

Het aftellen is nu echt begonnen. Over minder dan twee weken stappen we in Valkenburg in één van de zes The Ride touringcars die ons naar de voet van de Mont Ventoux brengt. Op een camping in Malaucène staat onze glamping tent dan al te shinen. We hopen daar op twee prima nachtjes slaap, waarna we er op zondag 2 juni aan gaan beginnen. 

Maar eerst nog een paar weken de tijd om de laatste punten op de i zetten aan de hand van Martin’s nauwkeurig uitgedokterde trainingsschema. Nondepie, wat ben ik benieuwd hoe het me zal vergaan. Gaan de benen elke dag doen wat het hoofd wil? Zeker niet, weet ik uit ervaring. Maar wat ik wel weet is dat je benen soms meer kunnen dan het hoofd denkt. Snap je ‘m nog? Fietsen en dan met name bergop fietsen is een behoorlijk mentaal dingetje. Want “als je denkt dat je niet meer kunt, dan zit je nog maar op 40% van je kunnen” (quote uit Kamp van Koningsbrugge). Ik hou van dit soort quotes, zonder mezelf om te dopen tot een één of andere wijsgeer. Nog zo’n quote waar ik dol op ben: “Karakter is wat over blijft als niemand kijkt”. Deze quote zal ik fietsend op een te steile berg in Frans niemandsland, mezelf met regelmaat inprenten. Amen! 

Goodbye, but not for long!

Dit is voorlopig mijn laatste blog in aanloop naar The Ride. Mocht je geïnteresseerd zijn, The Ride 2024 is te volgen via The Ride website en uiteraard via diverse socials als insta en facebook. Check deze kanalen voor zowel live verslagen als dag updates, compleet met foto’s en video’s. 

Tot later, Groetjes Astrid!

Redactie Zijwielrent.nl