Nature is Bike – La Bikepacking – Bikepacking en région Maine-et-Loire
Op 8 uur rijden vanaf Utrecht ligt Angers, een Frans vestingstadje aan de Loire, dat één keer per jaar wordt omgetoverd tot een gravel feestje: het Nature is Bike Gravel Festival. Met verschillende routeopties van een relaxte 45 kilometer fijnproeversroute met lokale producten langs de Loire, tot 300 kilometer samen met ex-pro racers, is er voor ieder wat wils. Wij kiezen voor “La Bikepacking”, een route van 280 kilometer met een nachtje kamperen in de tuin van een abdij. Geweldig als eerste bikepack ervaring, want je kan je spullen meegeven met de organisatie van het evenement, of om als oefening voor een vakantie jouw uitrusting te testen.
Wat een feest!
Op het festivalterrein van Nature is Bike verzamelen we ons op zaterdag in de vroege ochtend, met zo’n 150 man voor het bikepack event. Bepakt en bezakt. Klaar voor een kleine 300 kilometer vanuit Angers, kronkelend door het departement Maine-et-Loire, gelegen in de regio Pays de la Loire. De zon schijnt en de sfeer is gemoedelijk, als het startschot stipt om half negen klinkt. Vanuit Angers, de sous-préfecture ofwel de hoofdplaats van de regio, leidt het eerste deel van de route ons langs het Lac de Maine, een kunstmatig en recent (1970) uitgegraven meer ten zuidwesten van Angers. De eerste kilometers worden in een grote colonne verreden, want iedereen start natuurlijk op hetzelfde tijdstip. De organisatie heeft het slim aangepakt. Door de route al gauw van technische stukken door dichtgegroeide bosjes, velden met hoge graspluimen en hoogtemeters te voorzien, valt het peloton al snel uit elkaar.
Into the woods
Het eerste stuk is afzien. Niet alleen de uitdagende route door verschillende, prachtige bossen (o.a. Bois de Guinezert, Bois du Petit Fouillous, Bois des Chenes-Ronds en het Bois du Ricohet), maar ook onze zwaarbepakte fietsen en uitgedunde mannenpelotonnetje helpen niet mee. Het afzien is een keuze natuurlijk, want achter ons rijdt een groter aantal dames op een gemoedelijker tempo. En juist dít maakt het bikepack-evenement zo leuk: enkel de route staat vast, na hoeveel tijd en in welke hoedanigheid je de finish haalt bepaal je tot op zekere hoogte zelf.
Van bossen naar graanvelden
De eerste 70 kilometer waren bebost, daarna gaat het decor over in een glooiend landschap met gouden graanvelden, de klassiek Franse hooibalen, oude molentjes, langs prachtige oude landhuizen met jaloersmakende tuintjes en oude kastelen. Het departement Maine-et-Loire Frankrijk is met zo’n 115 inwoners per kilometer (in Nederland is dit zo’n 530 inwoners per kilometer!) dunbevolkt, plattelands en ongerept, waardoor vele wegen niet geasfalteerd zijn. Prachtig! Het competitief fietsende peloton hebben we inmiddels laten gaan en dit geeft ons de tijd om te genieten van de omgeving. Zo kunnen we een paar mooie plaatjes te schieten. Ondertussen zetten we een sterke bak koffie met onze eigen meegedragen percolator.
Stempelen bij Saumur
Na 142 kilometer arriveren we bij de eerste stempelpost Saumur. Hier krijgen we gelijk een rondleiding door het wijnhuis van Robert Marcel. In kleine groepjes dalen we af, de diepte van zijn wijnkelders in, waar ons kennis wordt bijgebracht over de beroemde Loire wijnstreek. Deze wijnstreek bevindt zich langs de rivier de Loire, de langste rivier van Frankrijk en wordt ook wel de Loire Vallei genoemd. Proeven doen we van een heerlijke rosé (Coq’Licot, tip!) en witte wijn.
Tipsy finish
We wagen ons daarna iets wat tipsy aan de laatste 13 kilometers van de eerste dag. Makkie, 13 op 160 km, maar niets is minder waar. Ook hier dichtbegroeide bospaden en steile hellingen met losliggende stenen waarop vrijwel iedereen moet afstappen. Dat brengt ons naar de tussenbestemming, Fontevraud l’Abbaye, waar we na dik 8 uur op de fiets onze tent mogen opzetten in de tuin van de Abdij van Fontevraud. We worden buitengewoon enthousiast ontvangen door de organisatie, want we zijn de eerste vrouwen die finishen!
Top geregeld
Over de organisatie gesproken: die is fantastisch! De tuin van de abdij is omgetoverd tot een ware camping, waarover heerlijke en verleidelijke geuren zich verspreiden nadat de barbecue is aangestoken. Het avondmaal wordt geserveerd in een grote tent, waar we met z’n allen droog kunnen zitten. Dat hebben ze niet kunnnen regelen, droog weer. Het voorspelde regenfront is inmiddels gearriveerd. Onder het genot van live muziek en een (non-)alcoholische versnapering, worden er maar liefst drie gangen opgediend: nacho’s met guacamole, pulled pork en zure room, spare ribs en worstjes van de barbecue (een vega optie is er ook) en warme muffins toe. Met een vol en voldaan gevoel kruipen we tegen elf uur ons minitentje in, waarin we een natte nacht tegemoet gaan.
Early birds
Uitslapen zit er niet in op zondagochtend, we hebben immers nog 120 km voor de boeg. Het heeft de hele nacht geregend en er zit dus niets anders op dan de natte tent in het zakje te proppen, dat +2kg weer op het rekje op Emma’s voorvork past. Gelukkig is het bij vertrek en gedurende de eerste uren van de dag droog. Voordat we beginnen aan dag twee, fietsen we door de mooie tuin van de Abdij, die speciaal voor ons als fietsers is opgesteld. Heel erg leuk om de toeristische hoogtepunten vanaf de fiets te zien!
Rustig in het ritme komen
Het is kalmpjes aan beginnen, die tweede dag: de eerste kilometers zijn relatief vlak en gaan over goede wegen, over en langs de rivier de Loire, langs onder andere het Château de Saumur, richting het noorden. We stopten bij de enige op zondag geopende supermarkt (love de Lidl) en kochten een brood, ham en pains au chocolat (favoriet). Daarna werd de route al snel technisch, door het bossige gebied ten noorden van de Loire, wat door de natte nacht nog eens een extra dimensie had gekregen. De paden waren veranderd in modderpoelen en sporen waren spekglad. Vallen was dus onontkoombaar en het was oppassen geblazen
De gang erin
De eerste 50 kilometer leggen we af in ruim drie uur en het was behoorlijk afzien. De omgeving is echter prachtig, en ondanks de moeilijkheid van de route genieten we in volle teugen van al het pracht en praal dat we onderweg tegenkomen. Rond het middaguur en nog lang niet halverwege het totaal aantal kilometers dat we moeten afleggen die dag, komen we weer een beetje in de bewoonde wereld. Onder een overkapping langs de weg installeren we onze kampeeruitrusting en zetten we ons welverdiende kopje koffie. Altijd lekker.
Je maakt vrienden onderweg
Onze Britse vrienden Joe, Claire & Richard, die we eerder hebben ontmoet, komen toevallig langs. Ze drinken een kopje koffie met ons mee, waarna we besluiten de reis samen voort te zetten. We prijzen onszelf gelukkig met deze beslissing. De regen komt inmiddels met bakken uit de hemel en we hebben nog 70 kilometer af te leggen. Het tempo wordt wat opgevoerd en met z’n vijven sjezen we over de natte gravelwegen. Eerlijk gezegd: we zien niet veel meer van de omgeving, want het is werkelijk waar hondenweer.
Eindstreep in zicht
Rond vijf uur zien we Angers aan de grijze horizon opdoemen en weten we dat we er écht bijna zijn. Het klaart inmiddels een beetje op en moe, ontzettend vies maar opgewekt fietsen we naar de finish. Geweldig, 280 kilometer en zo’n 14 uur! De organisatie is wederom fantastisch: we krijgen een bord pasta voorgeschoteld en kunnen onze fietsen afspuiten. We zijn echter zó vies dat we alles nadien nog meerdere keren moeten wassen, maar dat terzijde.. 😉
Technische specificaties
Fietskeuze
Nature is Bike is een gravelfestival, dus dat geeft al een groot deel van de fietskeuze opties weg. We hebben allebei op een gravelfiets de tocht gereden. Alle fietsen worden voor de start gecontroleerd door de organisatie en moeten aan (logische) technische eisen voldoen. Toch valt er nog een heleboel te kiezen. Wij rijden allebei op totaal andere fietsen. Beiden hebben ze het fantastisch gedaan hebben, maar ze hebben wel hun voor- en nadelen.
Welke frames hebben we dan?
Iza is deze tocht op een licht frame met een aero stuur gestart. Haar banden zijn 40mm breed en hebben profiel over de hele band. Emma rijdt op een wat zwaarder gravel specifiek frame met een gravel specifieke schakelgroep. Haar banden zijn 47mm breed, zijn glad aan de bovenkant en hadden aan de randen veel profiel.
Voor- en nadelen
Iza’s fiets heeft als voordeel dat deze lekker licht is en dus wat makkelijker omhoog gaat. Maar als het terrein erg technisch wordt, dan ben je gelijk in het nadeel. Voor Emma’s fiets geldt uiteraard precies het tegenovergestelde. Het is fijn om iets meer heavy duty materiaal te hebben, maar het is ook zwaarder. Het grootste voordeel van Emma’s fiets zijn de bevestigingspunten voor rekjes aan de voorvork. Als je zelf je volledige bikepacking-uitrusting mee wil nemen, is dat geen overbodige luxe. Voor de volgende keer zou Emma wel banden met volledig profiel meenemen. Met deze banden door de modder heeft voor vele hilarische taferelen voor Iza gezorgd.
Bikepack uitrusting
Wij rijden allebei met stevige waterdichte bikepackingtassen die goed op onze fiets passen. Dit is ook echt een must als je door technisch terrein rijdt. Je wil niet dat er iets los trilt! Dit hebben we mee:
- Een zadeltas waar al onze droge kleren en slippers voor de camping in zitten.
- Een frametas waar opladers, tools en eten in zitten
- Een grote stuurtas met daarin een slaapzak en matje.
- Emma heeft op haar voorvork aan de ene kant de tent en aan de andere kant een tasje met de brander, percolator en alle andere dingen die je nodig hebt om koffie/thee te zetten.
Het is best een uitdaging om zo zwaar bepakt door technisch terrein te rijden. Wij zouden dan ook echt aanraden om dit uit te testen tijdens een oefenrondje op een mountainbikepad. Je kunt ook je spullen aan de organisatie mee geven, om ze op de camping weer op te halen. Maar dan heb je natuurlijk geen koffie onderweg.
Laatste tips
- Zorg dat je een goede fietscomputer hebt met GPS routebeschrijving. De route staat niet met bordjes aangegeven, dus je moet zelf navigeren. Vergeet ook je powerbank niet om je fietscomputer ‘s avonds weer op te laden!
- Plak beschermingsstickers op je frame waar deze je tassen raakt. Als je door het bos fietst komt er ongetwijfeld zand tussen je tas en het frame. Het gehobbel over de paden zorgt ook voor veel wrijving. Dit veroorzaakt ongetwijfeld schade op je lak als je deze niet beschermt.
- Zorg dat je een woordje Frans hebt geoefend voor je afreist naar dit festival. De organisatie doet heel hard zijn best om je in het Engels te woord te staan. Let wel op: in principe gaat alles in het Frans. Nog een tip: als je fiets met een groepje Fransen en je gaat de weg oversteken, dan kun je vriendelijk zijn. Als je wil zeggen dat de weg “vrij” is, zeg dan op je allervrolijkst: “c’est bon!!!”.
- Nature is Bike is een compleet festival met verschillende routes en mogelijkheden om deel te nemen. Kijk op de website van Nature is Bike voor alle opties en voor de info rondom de volgende editie!