Beste tips om te dalen met wielrennen

Je kunt echt beter leren dalen door veel te oefenen en de juiste technieken toe te passen. Ik heb een aantal tips voor je opgeschreven, waardoor jij de volgende keer beter de berg afgaat. Ook in Nederland, hoewel de heuvels daar niet zo uitdagend zijn als een lange afdaling in de alpen. Hier volgen mijn beste tips om te gaan dalen met wielrennen (en gravelen).

Handen in de beugels

Je vindt het misschien eng en het is even wennen, maar probeer toch met je handen onderin de beugels te gaan bij het afdalen. Doordat je niet van bovenaf hoeft te knijpen, kun je krachtiger en veel gedoseerder remmen. Het is echt belangrijk om te doen. Je krijgt minder snel kramp in je handen, wat vooral belangrijk is tijdens lange of steile afdalingen. Bovendien is je bovenlichaam lager waardoor je zwaartepunt lager komt te liggen. Daardoor ben je stabieler, heb je meer controle over je racefiets en kun je sneller de bochten door.

Nog een voordeel: met je handen onderin de beugels kunnen je handen niet van het stuur schieten, mocht je onverwachts over een hobbel of steen rijden.

Soepele houding op de fiets

Ontspan op de fiets. Houd je ellebogen wat gebogen zodat je flexibeler bent en hobbels en kuilen makkelijker kunt opvangen. Ook dit maakt dalen makkelijker en leuker! Je kunt je zelf even checken door met je ellebogen even de ‘KFC’ te doen. Je weet wel, net als een kip.

Binnenpedaal omhoog in de bochten

Houd tijdens het afdalen je binnenpedaal omhoog in de bochten. Zo voorkom je dat je pedaal het wegdek raakt. Houd tegelijkertijd druk op het buitenpedaal dat naar beneden staat. Je zult dus vaak de positie van je pedalen wisselen bij een opeenvolging van bochten naar links en naar rechts.

Rem vooral met je voorrem – met beleid hè 😉

Remmen is een van de grootste struikelblokken bij het dalen. Hoe vaak rem je, hoe hard, op welk moment… Als je daar gevoel voor krijgt, wordt het dalen veel makkelijker. Hier een belangrijke remtip: rem vooral met je voorrem. Op je voorwiel staat de meeste druk. Daardoor kun je met je voorrem veel harder remmen. De reden waarom veel fietsers bang zijn om hun voorrem te gebruiken, is natuurlijk de angst om voorover te slaan. Gebruik je voorrem dus wel met een beetje beleid. En rem bij met je achterrem. Grofweg kun je zeggen dat je tijdens het dalen voor ongeveer 70 procent je voorrem gebruikt en voor 30 procent je achterrem.

Daal liever niet met een ‘slepende rem’

Tijdens het dalen kun je het beste kort en stevig remmen, eventueel meerdere keren achter elkaar. Het is misschien verleidelijk om de hele tijd licht te remmen tijdens het dalen, het zogenoemde ‘slepend remmen’. Maar er zijn belangrijke argumenten om dit niet te doen.

Remmen veroorzaakt wrijving en hitte. Door voortdurend te remmen tijdens het afdalen, loopt die hitte op. Als je velgremmen hebt, kunnen je remblokjes verglazen, waardoor ze minder goed remmen. Ook worden je velgen steeds heter. Uiteindelijk kun je daardoor een klapband krijgen. Carbon velgen kunnen bovendien vervormen. Ook als je schijfremmen hebt, kunnen je remblokjes verglazen waardoor ze minder goed remmen.

Laat je racefiets de vrije loop

Slepend remmen gaat, denk ik, ook ten koste van je daalplezier. Je handen raken op den duur vermoeid door het vele remmen, zeker op een lange afdaling. En je remt jezelf letterlijk en figuurlijk af. Hoe fijn is het niet om je racefiets de vrije loop te laten op stukken waar het kan? Het geeft een fantastisch gevoel van vrijheid. Dat heb ik al vaak ervaren, bijvoorbeeld op de lange afdaling van de majestueuze Stelvio.

Rem stevig voor de bochten

Wanneer dan wel remmen? Op lange, rechte stukken kun je je racefiets lekker laten rollen, waarbij je eventueel tussendoor afremt.

Voor bochten in de afdaling is het een ander verhaal. Rem al vóór het inrijden van de bocht voldoende af. Dit betekent waarschijnlijk dat je een paar keer stevig moet remmen om de snelheid eruit te halen. Schat om te beginnen de bocht in als je erop aanrijdt: hoe scherp is de bocht, is het wegdek schoon en droog of juist glad, hoeveel ruimte heb je? Dit bepaalt hoe hard je gaat remmen voor de bocht.

Het is niet de bedoeling dat je in de bocht zelf nog serieus moet remmen. Dan kun je gaan slippen. Licht bijremmen met je achterrem kan nog wel. Laat je fiets door bocht rollen via de ideale lijn die je hebt uitgezet.

Kies je ideale lijn in de bochten

De ideale lijn om te volgen, loopt van buiten, naar binnen, naar buiten. Ga in het begin van de bocht dus zo ver mogelijk naar buiten, stuur dan naar binnen en kom aan de buitenkant van de bocht weer uit. Op die manier maak je de bocht zo wijd mogelijk – en kun je er gemakkelijker en sneller doorheen.

Heb je bijvoorbeeld een haarspeldbocht naar links, dan begin je zo ver mogelijk aan de rechterkant. Blijf uiteraard wel op je eigen weghelft, tenzij je echt alle ruimte en vrij zicht hebt.

Kijk naar het punt waar je uit wilt komen

Kijk vooral niet naar de vangrail of naar een steen of kuil vlak vóór je. Je hebt dan de neiging daar recht op af te rijden. Voor alle bochten, maar vooral die in de afdaling, geldt: kijk goed de bocht door naar het punt waar je uit wilt komen! Dan wordt bochten rijden zoveel makkelijker. Je stuurt namelijk vanzelf naar het punt waarnaar je kijkt. Bovendien kun je beter anticiperen op zaken die op je afkomen als je vooruit kijkt, zoals brokken steen op het wegdek.

Kijk maar eens hoe de meester Cancellara zijn lijnen kiest en anticipeert op obstakels :).

Sneller afdalen

Door jezelf klein te maken op de fiets, word je aerodynamischer. Niet dat je meteen uit het zadel hoeft te komen en op je bovenbuis moet gaan liggen. Laat dat maar aan de profs over. Maar in de beugels gaan tijdens een afdaling of gewoon wat dieper gaan zitten kan best. Als het kan, trap dan mee tijdens het dalen. Niet alleen geef je je snelheid een boost, je verzuurt ook minder snel als je weer moet gaan klimmen.

Wat te doen bij shimmy?

Een vervelend verschijnsel is shimmy. Bij een bepaalde snelheid kan je racefiets uit onbalans raken en gaan zwabberen. Dit kun je oplossen door ofwel harder te gaan, ofwel te remmen. Schijnbaar helpt het ook om het stuur stevig vast te pakken en je been tegen de bovenbuis te leggen. Door de extra demping raak je de trillingen kwijt. Ik heb dit gelukkig nooit meegemaakt en hoop het ook nooit mee te maken! Lees meer over shimmy op M.gineering.nl.

Niet op je teller kijken – of juist wel

Martin Bons, auteur van het boek ‘De kunst van het dalen‘, raadt aan om tijdens het dalen niet op de teller te kijken – het kan weleens harder gaan dan gedacht en hij knijpt dan soms van schrik acuut in zijn remmen.

Zelf heb ik daar niet zo’n moeite mee. Ik vind het tijdens een afdaling juist leuk om te zien hoe hard ik ga, en dat er misschien nog wel wat bij kan. Als je 68 km per uur gaat, dan wil je best even extra aanzetten om die 70 km aan te tippen. Het is dus maar net hoe je er zelf in staat.

Toevoeging: als je een navigatiecomputer hebt, zet ‘m dan op de kaart, zodat je een beetje kunt inschatten welke bochten er aan komen. Dan kun je af en toe snel checken of je moet remmen over 400 meter, of dat je nog even bij kunt trappen

Nog wat daaltips:

• Witte strepen op de weg, die zijn zeker met regen heel erg glad. Stuur daar vooral omheen.
• Als het heeft geregend is jouw remweg langer. Hou daar rekening mee.
• Oefen op het vlakke of viaductjes regelmatig je remtechniek.
  • Extra tip; jouw voorrem is in de bergen je meest krachtige rem. Probeer die ook te gebruiken, maar altijd goed doseren.
• Heb je moeite met het dalen met je handen in de beugels? Probeer het op viaducten!
• Tijdens het dalen moet je geconcentreerd zijn. Ga daarom niet oververmoeid na een heftige klim de afdaling in. Gun jezelf de tijd om even bij te komen op de top, zodat je scherp naar beneden kunt gaan. Better safe, than sorry
• Controleer voor je volgende rit je remmen. Zijn de remblokjes nog in orde? Staan je remmen dicht? Staan je remblokjes voldoende dichtbij de velgen? Je wilt niet dat je remhendels tegen je stuur aankomen als je hard moet remmen.
• Pomp je banden in het hooggebergte niet tot het maximum op. Door de toenemende luchtdruk wordt ook de druk in je banden groter. In combinatie met slepend remmen, heb je een grotere kans op een klapband. Als het wegdek nat is, kun je wat lucht uit je banden laten voor meer grip. Op de band staat aangegeven wat het maximum is.

Oefen het dalen, maar bewaak je grenzen

Rijd eens een keer achter iemand aan van wie je weet dat hij of zij goed daalt. Probeer zijn/haar lijnen te volgen. Het dalen zal dan waarschijnlijk makkelijker gaan. Maar bewaak wel je grenzen. Het dalen moet goed blijven voelen. Door jezelf te forceren om een betere daler te volgen, kun je lelijk uit de bocht vliegen (letterlijk en figuurlijk).

Sowieso denk ik dat je niet teveel risico’s moet nemen. Ik ga zelf alleen voluit op afdalingen waar ik echt goed zicht heb, met overzichtelijke bochten en weinig uitritten. Die paar kilometer per uur sneller vind ik het gevaar niet waard.

Verder gaat dalen makkelijker naarmate je het vaker doet. Je bouwt zelfvertrouwen op en krijgt steeds meer rust in de afdaling. Het dalen gaat steeds soepeler en wordt zo leuker. Want dat is het belangrijkste: geniet ervan!

Wielerboek: De kunst van het dalen

Met veel plezier heb ik het wielerboek ‘De kunst van het dalen’ gelezen van Martin Bons. In dit boekje beschrijft de journalist hoe hij zijn angst voor dalen probeert te overwinnen. Hij wisselt daaltips en dagboekfragmenten af met mooie daal-anekdotes uit de geschiedenis van de Tour de France.

Lees ook: 8 tips om beter te klimmen met wielrennen 

Volg deze blog