Sporttest: mijn omslagpunt en hartslagzones onthuld
Het is de eerste keer dat ik een sporttest met medisch onderzoek laat doen. Samen met Bart meld ik me om 10.00 uur bij Sport Medisch Centrum Maasstad, we gaan beide de test doen.
Van het centrum hebben we al een mail ontvangen met aanbevelingen: niet fietsen de dag tevoren, geen vet ontbijt in verband met de cholesterolmeting, handdoek meebrengen.
Ook hebben we een lijst ingevuld met vragen over onze medische achtergrond, trainingschema en sportieve doelen. Het centrum is gevestigd in een grote moderne sportschool.
Sportmedisch onderzoek
Sportarts Robert-Jan de Vos verwelkomt me voor het eerste deel van het onderzoek, het medische deel. We bespreken de directe reden van het onderzoek – de Granfondo Sportful in de Dolomieten waarvoor ik een gezondheidsverklaring nodig heb – en mijn sportieve doelen op de langere termijn. De Marmotte fietsen, dat zou wel een mooi doel zijn voor 2016! Staat genoteerd.
Dan beginnen we met het onderzoek, waarvoor ik me tot mijn ondergoed uitkleed. Het is lang geleden dat ik ben gewogen en gemeten, maar ik ben nog steeds 1.69 meter lang en weeg nog steeds 58 kilo.
Robert-Jan bepaalt mijn BMI door wat huidplooien vast te pakken en te meten en bekijkt de stand van mijn voeten. Ook luistert hij naar mijn longen, wordt mijn bloeddruk gemeten en wordt er een filmpje van mijn hart in ruste gemaakt. Ik moet een paar kijktests doen voor mijn ogen. Er volgt ook nog een bloedonderzoek, hiervoor wordt wat bloed afgenomen door middel van een naald in de binnenkant van mijn elleboog.
Inspanningstest
Dan is het tijd voor de inspanningstest. Die wordt begeleid door bewegingswetenschapper Jasper Snijders. Een spinningfiets staat klaar, het is de bedoeling dat ik hierop tot het uiterste zal gaan om mijn vermogen vast te kunnen stellen. Ik ben vooral benieuwd: hoe zal het gaan?
Op het muurtje recht vóór de fiets hangt een lijstje, als aanmoediging. Links een rij met mannen die de sporttest het beste hebben ondergaan, en rechts een lijstje van vrouwen.
Masker voor zuurstofmetingen
Ik heb inmiddels mijn wielerkleding aangetrokken voor de sporttest. Zojuist heb ik een paar keer hard door een buisje uitgeademd om mijn longinhoud te kunnen meten. Mijn wielershirt moet weer uit want er komen sensoren op mijn lijf voor de metingen. Jasper bevestigt ze op mijn borst, buik en rug. Hij bevestigt ook een masker voor mijn gezicht. “Dit is niet het fijnste onderdeel van de test, maar het is wel noodzakelijk.” Op deze manier kunnen zij mijn O2 max (mijn maximale zuurstofopnamevermogen) nauwkeurig meten.
Dan kan ik beginnen met fietsen. De eerste vijf minuten gaat het makkelijk, de weerstand wordt langzaam opgebouwd. Op het schermpje van de spinningfiets zie ik het aantal wattages oplopen. “Pas vanaf 80 zal je gaan merken dat de weerstand oploopt”, zegt Jasper. Het duurt toch nog een tijdje voordat ik echt buiten adem begin te raken. Ondertussen loopt de wattageteller langzaam op.
Ik ben zenuwachtig: hoe zal het gaan, ik zal toch niet flauw gaan vallen? Het masker geeft een wat claustrofobisch gevoel, ik hoor mijn eigen ademhaling. Een tweede keer zal vast makkelijker zijn, dan weet je tenminste wat je te wachten staat.
Naar de 300 watt
Af en toe moedigt Jasper me aan: “gaat goed zo, ga door”. Van tevoren heb ik hem gevraagd om een doel te stellen, dat helpt mij om dieper te gaan. “Je vriend fietste 250, wat denk je daarvan?”, zei hij. Ik ben inmiddels de 250 voorbij. Dat ging makkelijk, zou ik het verkeerd hebben begrepen? Ik ga maar door, richting de 300. Dat is wel een mooi doel.
Tegen de tijd dat ik de 300 nader, ben ik toch echt wel aan het hijgen en is mijn trapfrequentie gedaald. “Nu een nieuw ritme vinden”, hoor ik Jasper in de verte zeggen. Mijn ademhaling overstemt de geluiden. Het is nu echt zwaar, de trappers krijg ik met moeite rond, en een nieuw doel heb ik niet. Ja, boven de 60 trapfrequentie blijven, want als ik daaronder kom, is de sporttest gedaan hebben ze gezegd.
Gierende ademhaling
“Dat denkt iedereen, als ze weer een beetje zijn hersteld”, lacht Jasper. “Er is ook wel een leercurve, de tweede keer het is vaak makkelijker om diep te gaan.” Maar hij verzekert me dat ik een goede sporttest heb afgelegd.
Resultaten sporttest
We bekijken de grafieken van mijn sporttest op de computerschermen van Jasper. Mijn maximale hartslag: 196. Dit had ik wel zo ongeveer gedacht. In de sportschool haalde ik jaren geleden nog weleens 205, maar je maximale hartslag daalt met de jaren dus dit kan wel kloppen. Per kilogram trap ik 5,31 watt, goed voor een de 9e plek in de top 50 inspanningstesten door vrouwen bij SMC Maasstad.
Mijn omslagpunt ligt rond 186 bij klimmen en 177 op de vlakke weg. Ook hiervan sta ik niet te kijken. Ik heb jarenlang gespind met een hartslagmeter, sinds dit jaar ook tijdens het wielrennen, en deze waarden komen overeen met mijn ervaring. Toch is het fijn om de waarden nu nauwkeurig en concreet te weten. Het zal de komende weken zeker van pas komen in de Dolomieten, waar het verdelen van je krachten cruciaal is om de lange klimmen te kunnen volbrengen.
Samen met Robert-Jan lopen we ten slotte de resultaten na. Hij geeft per grafiek uitleg over de uitkomsten én de consequenties voor onze sportieve doelen. Het uitgebreide nagesprek is een bevestiging van de deskundige en zorgvuldige indruk die ik van SMC Maasstad heb gekregen. Met een ondertekende gezondheidsverklaring voor onze Sportful Granfondo in de pocket nemen we afscheid.
Hartslagzones
Dezelfde dag nog ontvang ik een eerste reeks resultaten per e-mail. Ook dit is zeer uitgebreid. Verhelderend is het schema met daarin mijn hartslagzones. Hiermee kan ik heel specifiek gaan trainen met behulp van mijn hartslagmeter.
Trainingsschema
Robert-Jan is zo vriendelijk geweest om een last-minute trainingsschema op te stellen voor onze voorbereidingsweek in de Dolomieten, dan kunnen we vast aan de slag. Daarnaast is er een trainingsschema voor mij en mijn vriend voor de maanden daarna. “Het gaat ook om bewustwording, dat je op een andere manier kunt trainen”, licht hij toe.
Uit het onderzoek komen ook nog een paar leuke voorspellingen naar voren van wat ik nu, in mijn huidige vorm, zou moeten kunnen:
- De Alpe d’Huez beklimmen in een uur tijd.
- De Marmotte fietsen in ruim 8 uur tijd.
Als dat geen stimulans is! Ik moet het dan natuurlijk wel nog even doen. Uit de test blijkt dat ik mijn omslagpunt nog met 11 % kan verbeteren en dat gaat niet lukken zonder training. Ik ben enthousiast: Marmotte 2016, here I come!
P.s. Bart bleek achteraf 325 Watt te hebben gefietst in plaats van 250 watt. Was het een leugentje om bestwil van Jasper?
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in juni 2015 en geüpdatet in januari 2021.
Volg deze blog
Hoi! Bedankt voor het informatieve artikel. Ik ben ook van plan een test te doen maar wil weet niet zo goed hoe uitgebreid de test moet zijn. Welke test hebben jullie gedaan? De grote of zeer grote?
Dag Lobke, wij hebben niet de meest uitgebreide test gedaan, maar we vonden deze al heel uitgebreid hoor. Wij hebben echt meer dan voldoende informatie gekregen over onze conditie en hartslagzones. Ik denk dat de meest uitgebreide test bedoeld is voor wedstrijdrenners en topatleten. Ik zou anders even informeren bij het sportmedisch centrum dat je op het oog hebt. Je wordt gewoonlijk erg goed en eerlijk geadviseerd. Succes met je test!