Zijwielrent.nl 5 jaar: lezers bedankt!
In februari 2015 plaatste ik mijn eerste bericht op Zijwielrent.nl. Ik wilde met mijn blog laten zien hoeveel plezier ik beleef aan wielrennen.
Ik fietste destijds bijna tien jaar en had meteen veel ideeën voor verhalen. Belevenissen op de racefiets, trainingen, techniek en materiaal, routes, mooie dameswielerkleding: ik had eindeloos veel inspiratie voor onderwerpen om over te schrijven. Uiteindelijk heeft dat geleid tot bijna tweehonderd artikelen.
Voor vrouwen én mannen
Ik schrijf weliswaar over wielrennen vanuit een vrouwelijk perspectief, maar niet exclusief voor vrouwen. Sterker nog: al vanaf het begin wordt Zijwielrent.nl door veel mannen gelezen.
Zo beleef ik deze sport zelf ook, samen met vrouwen én mannen. Dat vrouwen wielrennen, vind ik helemaal niet zo bijzonder en ik vind het onnodig om daar enorm de nadruk op te leggen. Niet voor niets schreef ik in 2015 het artikel ‘Ik, wielrenster, heb een man ingehaald. Nou en?”
Barbie gaat wielrennen
Ook zette ik me af tegen de – ooit alomtegenwoordige – kleur roze in vrouwenwielerkleding en damesracefietsen. Waarom word je als fietsende vrouw geacht je als een Barbie te kleden, vroeg ik me af. Dat zie je in sporten als tennis en hockey toch ook niet?
Daar is nu geen sprake meer van: er is een ruime (kleur)keuze in het aanbod voor fietsvrouwen. En daar gaat het om: keuzevrijheid. Dus als jij graag roze draagt op de racefiets, helemaal top!
Fietsende vrouw vanzelfsprekend
Ook het aanbod van damesracefietsen, lange tijd veroordeeld tot het verdomhoekje op de websites van fabrikanten, is gegroeid.
Grote spelers als Trek en Specialized stellen nu zelfs dat het vervaardigen van speciale damesframes een verouderde aanpak is. In plaats daarvan krijgt iedereen hetzelfde ruime racefietsaanbod (al dan niet uitgerust met specifieke componenten zoals een dameszadel en smaller stuur). Dat vind ik super.
Een vrouw op een racefiets inmiddels net zo gewoon als een hardlopende vrouw.
Naar mijn mening moet het vanzelfsprekend zijn dat vrouwen op een racefiets zitten. Het doet me dan ook plezier om te zien dat een vrouw op een racefiets inmiddels net zo gewoon is als een hardlopende vrouw.
De groep recreatief wielrennende vrouwen is enorm gegroeid. Op topniveau zijn de Nederlandse fietsvrouwen sterker dan ooit. Zij zijn een geweldig voorbeeld en maken ook de oude garde enthousiast voor het vrouwenwielrennen.
Ik hoop dat ik daar met Zijwielrent.nl een klein steentje aan bij heb kunnen dragen. En bovenal: dat ik heb kunnen laten zien hoeveel waardevols je uit deze sport kunt halen.
Dank je wel voor het lezen van mijn blog, de vele leuke reacties en waardevolle ontmoetingen. Door de betrokkenheid van lezers is het zo leuk om te schrijven over alles wat wielrennen geweldig maakt. Bedankt!
Hoi Janneke, wat een leuke video en een hartelijk bedankje! Hopenlijk weer graag een s op de fiets met jullie want jullie zijn een heel gezellig stel!!! Hopenlijk alles goed met Elena.
Lieve groet van Tom
Dank je Tom, alles gaat heel goed hier. We komen deze zomer graag weer eens richting het Groene Hart voor een gezellige ronde samen. Groetjes Janneke
Leuke spontane video, kijk geregeld uit naar je belevenissen met je man…Ga zo door zou ik zeggen, wie weet tot later!
Groeten uit het zuiden, Baukje en Eugene Menten van de MH2D…
Hoi Eugene en Baukje, bedankt voor jullie berichtje! Wij zijn er zeker weer bij met MH2D hoor. Het is een mooie traditie geworden: het gezelligste fietsevenement van Nederland :D.
Proficiat met de eerste vijf jaar! Ik hoop dat we nog lang kunnen blijven genieten van al je fietsenergie.
Dank je Harold, jij ook veel succes met jouw activiteiten om fietsen te promoten!
Hee, dat is een leuk berichtje. Dat ik je blijkbaar vanaf het prille begin volg. Nou met plezier hoor Janneke!
Ik begon in 2014 met fietsen, had ik het maar 30 jaar eerder bedacht. Het is zo tof om te doen. Maar ik realiseerde me toen ook al snel dat het inderdaad nog geen gemeengoed was: wielrensters.
En het volgende dat ik bemerkte was dat ik voor het eerst van mijn leven een slechte reputatie bleek te hebben. Ik ben wat na gekeken en geschreeuwd en afgesneden door andere weggebruikers. Omdat ik wielren.
En dat terwijl ik vanaf het begin af aan een niet schreeuwende maar gebarende wielrenner ben, heel vaak alleen fiets, áltijd gedag zeg, ik aangeef met hoevelen we inhalen, afrem als we langs mensen op fietsen of door de bebouwde kom gaan, etc etc.
En tot op de dag van vandaag is dat nog geen gemeengoed.
Dus nog veel meer dan dat ik een hele blije wielrenster ben, probeer ik bij te dragen aan de sociale kant van het brede peloton. Want gatverdegatver, wat zitten daar nog altijd nare onbehouden types tussen.
Dus jij ook dank voor al het mooie werk. Die steentjes bijdragen zijn belangrijk. Graag tot ziens!
Grt! Lilian van Zandbrink
Hoi Lilian, zo mooi hoe je beschrijft hoe we er zelf voor kunnen zorgen dat er weer positiever naar wielrenners wordt gekeken. De verandering begint bij onszelf. Vriendelijkheid, opgewektheid en wat meer geduld naar andere weggebruikers toe maken zo’n verschil! Bedankt voor je leuke reactie en het volgen van mijn blog ?.