Fietsverhalen

Nog even met zijn tweeën

Koppel wielrennen

Zo, dat is even wat anders hè! Maakte ik vorig jaar nog 8.700 kilometer op de racefiets, nu is het een periode van verbouwen (nog steeds ja), veranderen en dromen. We renoveren op drie verdiepingen tegelijk en doen alles zelf, een megaklus die veel voldoening geeft. En dan nu deze grootste verandering van allemaal.

Gelukkig gaat mijn zwangerschap tot dusver heel goed. Ik heb veel energie en voel me uitstekend. Negentien weken zwanger ben ik nu. Bijna op de helft dus. Volgende week horen we of we een jongen of een meisje krijgen. We kijken er enorm naar uit.

Zwanger en fietsen

Waar ik echt heel blij mee ben: fietsen gaat nog steeds prima! Qua power merk ik weinig verschil met normaal. In een (niet te snelle) groep kan ik nog prima meekomen. Wel ben ik eerder buiten adem. Ik fiets dan ook minder hard en ver en ga zeker niet tot het gaatje. Laatst op de Posbank heb ik mijn vrienden gewoon laten gaan op de klimmetjes. Smijten met mijn krachten hoeft niet zo nodig, ook niet tussen mijn oren.

Als ik maar gewoon kan fietsen, ben ik perfect gelukkig. Het is mijn beste manier om te ontspannen. Stress zoveel mogelijk beperken tijdens je zwangerschap? Nou, fietsen is voor mij dé manier.

Inspiratie voor straks

Ondertussen kijk ik met andere ogen om me heen voor toekomstinspiratie. Zo reed ik laatst achter een fietsende vader en moeder, hun jongste zoontje in een fietsaanhangertje en de oudste op een crossfiets. Het zag er gezellig uit. En op het pontje bij Rheden zag ik een koppel op de racefiets met ieder een jong kind in een zitje achterop. “Zijn wij dat straks?”, dacht ik. “Dat zou leuk zijn.”

Nog niet zo heel lang geleden keek ik daar anders tegenaan. Kinderen? Die zorgden maar voor gedoe en verlies van je vrijheid. Voorbeelden om me heen deden me eerder denken: “Niets voor mij” dan: “Had ik dat ook maar”. Toch is mijn kijk geleidelijk veranderd. Ik ben om me heen gaan zien hoe leuk en mooi het ook kan zijn. Bij vrienden, collega’s en gewoon op straat. Voorzichtig ben ik gaan dromen over een nieuwe weg. En nu…

… nu kijk ik ernaar uit om straks met met onze kleine op pad te gaan, naar een speeltuin of terras of gewoon lekker het bos in. Al die dingen die ik zelf als kind zo leuk vond. Het wordt bijzonder te zien hoe ons zoontje of dochtertje straks de wereld ontdekt. Daar wil ik veel tijd voor vrijmaken en ik hoop er rust in te vinden. Ouders lachen nu hard: “Rust, met kinderen. Ha ha!” Maar laat mij maar mijmeren.

Bang om te vallen?

“Maar ben je dan niet bang dat je valt?” Die vraag krijg ik van verschillende kanten. Nee, daar ben ik niet bang voor. Op de racefiets voel ik me zelfverzekerd als altijd. Niet bang in bochten, in een groep of als er wat steentjes op de weg liggen. Kan best dat dit verandert als ik straks een echte zwangerschapsbuik heb. Misschien zit ik dan niet meer zo lekker op de racefiets en word ik wel bang om te vallen.

Dan moet ik wat anders verzinnen. Een mountainbike lenen en daarmee de weg op gaan? Of anders de Tacx maar. Of toch de sportclub in? Tot die tijd is elke week dat ik nog kan fietsen, meegenomen. Ik knijp in mijn handen dat het zo goed gaat.

Wielrennen een mannending

Zou ons kind straks trouwens net zo veel van fietsen gaan houden als Bart en ik? Toen ik jong was, vond ik wielrennen echt een mannending. Mijn vader had zijn racefiets. Zelf was ik gek van pony’s en paarden. Maar tijden zijn veranderd, zie ik om me heen.

Ook veel moeders fietsen nu en maken zo hun kinderen nieuwsgierig naar de fiets. Een vriendin fietst met haar dochtertje vrolijk van Tilburg naar de Loonse en Drunense Duinen, omdat het meisje dat zo leuk vindt. Wie weet, fiets ik straks ook wel met mijn zoontje of dochtertje in de omgeving van Breda. Dat zou wel heel leuk zijn!

Loslaten

Ik maak me natuurlijk geen illusies: Bart en ik zullen ons vrije leventje moeten loslaten. Plannen, gestructureerd leven… niet onze sterkste punten ?. Zomaar wegfietsen en acht uur later terugkomen, is er straks niet meer bij (uitslapen ook niet trouwens). Al moet het mogelijk zijn om geregeld samen te blijven fietsen.

“Dan gaat er voor jullie wel veel veranderen”, zeggen mensen om ons heen. “Wij dachten dat jullie voor fietsen als lifestyle hadden gekozen.”

Niet zo’n gekke gedachte. Ik heb de afgelopen jaren fanatiek gefietst. Ik heb vele geweldige momenten meegemaakt op de racefiets en ben daar dankbaar voor. Als ik mijn verhalen hier teruglees, met name van granfondo’s als La Marmotte, de Sportful Dolomiti Granfondo en Milan-San Remo, dan beleef ik het allemaal weer opnieuw. Ik had het voor geen goud willen missen!

Maar fietsen is niet mijn levensvervulling of lifestyle. Daarvoor zijn er te veel andere dingen die ik ook belangrijk vind, zoals schilderen. Fietsen is wel een constante in mijn leven. Het is mijn hobby en mijn sport. De racefiets geeft me vrijheid, ontspanning, beweging, vriendschap en plezier. Ik zou het niet kunnen en willen missen.

Ik denk trouwens niet dat het rijden van prestatietochten een gesloten boek is. Daarvoor is het fietsen van bijvoorbeeld La Marmotte een te geweldige ervaring. Maar voor nú heb ik het gevoel dat ik alles heb gedaan wat ik op fietsgebied wilde doen. Dat is erg fijn.

Het mooiste kerstcadeau

En zo tikt de zomer weg. Nog zo’n vijf maanden, dan is ons kindje er. De uitgerekende datum: Eerste Kerstdag! Toevallig ook de verjaardag van mijn vader. Een fietsvriend maakte een mooie vergelijking: het is je allergrootste granfondo, eentje waar je niet voor kunt trainen. Maar ik denk ook niet dat dat hoeft. Het zal van nature gaan en ik heb er het volste vertrouwen in. Ik heb er zin in!

Lees ook: tips om te blijven wielrennen als je zwanger bent

Volg deze blog
Janneke Scheepers van Zijwielrent.nl
Janneke Scheepers

Leuk dat je komt kijken! Ik ben Janneke Scheepers, in 2007 begonnen met wielrennen. De sport heeft mijn leven verrijkt en daar vertel ik graag over. Met mijn verhalen wil ik laten zien hoe geweldig het is om te wielrennen, of je nou fietst ter ontspanning of heel fanatiek bent. Ik vind het leuk als je reageert op mijn artikelen. Laat weten wat je denkt!